süslü konuşma hastalığı
Eski bir medrese hocası süslü konuşmalara son derece meraklıymış. Öğrencilerine de devamlı böyle konuşmayı tavsiye edermiş...
Bakalım hocanın başına ne gelecek?

Birgün ders esnasında mangaldaki ateşten hocanın kavuğuna bir kıvılcım sıçramış.. Kavuk başlamış yanmaya. Bir öğrenci durumu hocaya şöyle haber vermiş:

-Ey Hocay-ı ali, ey alimi bi misal. Ol zat-ı şahanei merdanei alilerinizin re'si mübarekindeki ol kavuğa muhteşeme, şol mangalı pür nariden bir şule-i nariye havada teyeran ederek ol mekanda tavattun eylemiştir.


Yani günümüzün ifadesiyle:

-Ey Yüce, eşsiz derecedeki alim hocam! o yüksek, mert ve şahane zatınızın mübarek başı üzerindeki o muhteşem kavuğunuza, şuradaki mangaldan bir kıvılcım sıçramış ve havada uçarak oaraya yerleşmiş bulunmaktadır..

Hoca bakmışki kavuk gidiyoor:

-Oğlum, diye çıkışmış. kısaca desen ki, "hocam kavuğun yanıyor."

ee senmisin hocam süslü konuşmayı tavsiye eden..