T.C.
YARGITAY
2. HUKUK DAİRESİ

E. 2004/687
K. 2004/3989
T. 30.3.2004

• MANEVİ TAZMİNAT TALEBİNİN BÖLÜNEMEZLİĞİ ( Boşanma Davasında - Talep Edilen Manevi Tazminat Miktarının Sonradan Artırılamaması )

• BOŞANMA DAVASI ( Manevi Tazminat Miktarının Bölünemezliği ve Sonradan Artırılamaması )

• YOKSULLUK NAFAKASI TALEBİ ( Kadının Taşınmazlardan Gelirinin Bulunması ve Almanya'da Çalıştığı İddialarının Araştırılması Gereği )

• NAFAKA TALEBİ ( Kadının Taşınmazlarından Gelire Sahip Olduğu ve Almanya'da Çalıştığı İddialarının Araştırılması Gereği )


• AİLE MAHKEMELERİ KURULMADAN ÖNCE VERİLEN KARARIN TEMYİZDE BOZULMASI ( Dosyanın Görevli Aile Mahkemesi'ne Devri Gereği )

• GÖREVLİ AİLE MAHKEMESİNE DOSYANIN DEVRİ GEREĞİ ( Aile Mahkemeleri Kurulmadan Önce Verilen Kararın Temyizde Bozulması )

4721/m.174/2,175
4787/m.4/1,Geç.1


ÖZET : 1- Davalı-davacı kadın bir milyar lira manevi tazminat istemiştir. 26.4.2002 tarihli dilekçesiyle ise manevi tazminatın bölünmezliği ilkesini nazara almaksızın bu miktarı on milyar liraya çıkarmıştır. İstek dışına çıkalarak on milyar lira manevi tazminata hükmedilmesi doğru bulunmamıştır.

2- Kadının Almanya'da çalışıp çalışmadığının tesbiti; ayrıca taşınmazların geliri ve değerinin araştırılarak bunların kadını yoksulluktan kurtarıp kurtarmayacağı tartışılmaksızın eksik inceleme ile yoksulluk nafakası takdiri isabetsizdir.

DAVA : Taraflar arasındaki davanın birleştirilerek yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hükmün temyizen mürafaa icrası suretiyle tetkiki istenilmekle duruşma için tayin olunan bugün temyiz eden S.Sıtkı Ş. ve karşı taraf vekili Av. Rahmi Güner geldiler. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : 4722 sayılı kanunun 1. maddesi hükmü de dikkate alındığında olaya 743 sayılı Türk Kanunu Medenisi hükümlerinin uygulanması gerekir.

1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacı-davalı kocanın aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.

2-Davalı-davacı kadın bir milyar lira manevi tazminat istemiştir. 26.4.2002 tarihli dilekçesiyle ise manevi tazminatın bölünmezliği ilkesini nazara almaksızın bu miktarı on milyar liraya çıkarmıştır. İstek dışına çıkalarak on milyar lira manevi tazminata hükmedilmesi doğru bulunmamıştır.

3-Davalı-davacı kadının taşınmazları olduğu dosyadaki belgelerle sabittir. Kadının Almanya'da çalışıp çalışmadığının tesbiti; ayrıca taşınmazların geliri ve değerinin araştırılarak bunların kadını yoksulluktan kurtarıp kurtarmayacağı tartışılmaksızın eksik inceleme ile yoksulluk nafakası takdiri isabetsizdir.

4- 4787 Sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş ve Yargılama Usullerine Dair Kanunun 4/1 maddesi; 4721 sayılı Türk Medeni Kanununun ikinci kitabından ( MK. md. 118-494 ) kaynaklanan bütün davaların Aile Mahkemesinde bakılacağını, geçici l. maddesi de; sonuçlanmamış davaların yetkili ve görevli aile mahkemesine devredileceğini hükme bağlamıştır. Karar bozulmakla sonuçlanmamış hale gelmiştir. Bu açıklama karşısında işin görev yönünün de düşünülmesi zorunludur.

SONUÇ : Temyiz olunan kararın 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin 1. bentte yazılı nedenle ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, 30.03.2004 gününde oybirliğiyle karar verildi.

---------------------------------------------------------------------------------
Karar Kazancı Bilişim Teknolojileri İçtihat Bilgi Bankasından alınmıştır. www.kazanci.com.tr
----------------------------------------------------------------------------------

Av.Habibe Yılmaz Kayar
İstanbul Barosu