Sayın Balku,

İşte orada savunmanın dokunulmazlığı, ifade özgürlüğü, dilin kullanım alanını genişletme bir tarafta; maksadın aşılması, hakaret, boş lakırdı bir tarafta. O dengenin çok iyi korunması gerektiğini düşünüyorum. Çok ince bir çizgi üzerinde yürünmeli.

Gönül ister ki Mahkemeler hoşumuza gitmese bile kendince sağlam dayanakları olan, bilgiye dayalı, objektif kararlar versinler; böylece biz de temyiz dilekçelerimizde yalnızca konunun esasına ilişkin hukuki argüman ortaya koyalım. Ama malesef öyle olmuyor.

İş bilen, birikimli, deneyimli hakimleri sürdüler (pardon atadılar) veya meslekten ihraç ettiler, açığa aldılar vs... Kalan tecrübeli hakimler de teknolojiden ve gelişimden uzak, dünyadan bihaber, kırk yılda bir Yargıtay dergisinden okuyabileceği kararlar ile sınırlı kalmış durumdalar. Gençler zaten stajı evde geçirmişler sanırım...

Lafı çok uzatıp dağıttım, kusura bakmayın. Ama hukuk sistemi bu durumda oldukça bence de terazinin en başta değindiğim dengedeki eleştirel kısmı biraz daha ağır basabilir...