Alıntı: Yazan Av.Şehper Ferda DEMİREL 242 no.lu mesajı az önce okudum. Okurken gülmekten gözümden yaş geldi. Demek ki bu konuda bir prototip söz konusu dedim Bırakma aşamasında geçirdiğim ilk gün aklıma geldi, karşımda oturan adamla niye kavga aşamasına geldiğimi düşünerek konuşmaya(/azara) devam etmekteydim. Karşımdaki zaten gergin, artık ben ne demeye gergindiysem İçtenlikle başarılar!

3 kilo aldım, kendimi tuvaletin terliğini yanyana durmuyor diye döverken buldum, günlerdir biri ben başladım desin diye bekledim. Çok zor oldu. Bir tane içtim.Açıkçası başımı döndürdü. Eyvah diyen arkadaşlarım oldu.Zaten normalde 2 kez açıklama yapabiliyorum, yanımdan gerçekten tedirginlikle kaçanlar oldu. O kadar çok içe bahanelerim var ki saymakla bitmez.
Ama Şehper Hanım pes etmedim. En azından şunu deyin ve kendinize kızmayın.Bir daha ki sefere beni neyin etkileyeceğini biliyorum. Düşmanımı daha iyi tanıyorum.
Geçeceeeekkkk.
Bırakınca hiç tanışmamış olacağız.
Ben yoksa o bir taneyide içmezdim, sadece hava sıcaktı.