Bu kararda da vedia sözleşmesi içi genel hükümlere atıf yapılmış.

4822 sayılı Yasayla değişik 4077 sayılı TKHK.nun Amaç başlıklı 1 inci maddesinde yasanın amacı açıklandıktan sonra, kapsam başlıklı 2 nci maddesinde "Bu Kanun birinci maddesinde belirtilen amaçlar ile mal ve hizmet piyasalarında tüketicinin taraflardan birini oluşturduğu her türlü tüketici işlemini kapsar" hükmüne YER VERİLMİŞTİR. Yasanın 3 üncü maddesinde mal; alışverişe konu olan taşınır eşyayı, konut ve tatil amaçlı taşınmaz malları ve elektronik ortamda kullanılmak üzere hazırlanan yazılım, ses, görüntü ve benzeri gayri maddi malları ifade eder, satıcı; kamu tüzel kişileri de dahil olmak üzere, ticari veya mesleki faaliyetleri kapsamında tüketiciye mal sunan gerçek veya tüzel kişileri kapsar. Tüketici ise, bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen, kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişiyi ifade eder, şeklinde tanımlanmıştır. Bir hukuki işlemin 4077 sayılı Yasa kapsamında kaldığının kabul edilmesi için, yasanın amacı içerisinde yukarıda tanımları verilen taraflar arasında mal ve hizmet satışına ilişkin bir hukuki işlemin olması gerekir. Taraflar arasındaki uyuşmazlık vedia sözleşmesinden kaynaklandığı, için, Tüketici Mahkemesinde davanın görülmesi olanaklı değildir. Şu halde bu davaya bakmaya, genel MAHKEMELER GÖREVLİDİR. Görevle ilgili düzenlemeler kamu düzenine ilişkin olup taraflar ileri sürmese dahi yargılamanın her aşamasında resen gözetilir. Görevle ilgili hususlarda kazanılmış hak söz konusu olmaz. Öyle olunca mahkemece değeri itibariyle Sulh Hukuk Mahkemesinde bakılacağından görevsizlik kararı verilmesi gerekirken esasa girilerek hüküm tesisi usul ve YASAYA AYKIRIDIR.