Bir kaç hafta evvel, Kuşadasında haciz yapılacak yüksekçe bir takip için İzmir'deki müvekkilin yanına gittim. Öncesinde nasıl iki ayağımı bir pabuca soktuğunu anlatmama gerek yok sanıyorum. İhtiyati haciz alacağız, aman hemen de alacağız, yetkili yer de İzmir, hay allah İzmir'de iki saat içinde karar nasıl alacağız, ama mutlaka alayım aynı gün de gideyim, e mi, borçlu şöyle dedi, böyle dedi, vs, vs, bu sohbetleri bilirsiniz.

Doğrusu tarifeler son halini aldıktan sonra müvekkillerle ücret konuşmayı bıraktım, pazarlık da yapmıyorum, hatta öncesinde aksatmadığım ücret sözleşmelerini de yapmıyorum. Zira almamız gereken ücret, yasal olarak belli, yine maddedeki son değişiklik sonrası karşı vekalet ücretinin akibeti de.

Aramızda geçen diyalog:

-Bu iş için ne ödememiz gerekecek?
-İcrada hesaplanacak, kademeli 12, oran giderek azalacak, tahminen şu kadara tekabül eder.
-Ama çok değil mi, biz zaten çok zarara uğradık?
-İşlemiş ve işleyen faiz, zarar gördüğünüzü kısmen de olsa karşılayacak.
-Sadece karşıdan alsanız?
-Karşıdan da alacağız, ama sizden de almak zorundayız.
-Ama burdaki avukatımızla (İzmir'i kastediyor) sadece karşı vekalet ile çalışıyoruz?
-O zaman siz onunla çalışmaya devam edin!

İsim sormadım, sormaya gerek duymadım, ancak mesleğin hali içler acısı...