T.C.
YARGITAY
3. HUKUK DAİRESİ
E. 2014/21428
K. 2015/17243
T. 4.11.2015
DAVA : Taraflar arasındaki istirdat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

KARAR : Davacı vekili dava dilekçesinde; davalı dağıtım şirketinin 2011 yılı 4. döneminden itibaren tüketim bedeline ek %15 oranında kayıp kaçak bedeli adı altında haksız tahsilat yaptığını belirterek, toplam 2.887,63TL'nin her bir fatura tahsil tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile istirdatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili cevap dilekçesinde, görevli yargı merciinin idari yargı olduğunu, kayıp kaçak bedelinin EPDK Kurul Kararı gereği tüketicilerden tahsil edildiğini, dağıtım şirketinin tahsilde insiyatifinin bulunmadığını belirterek davanın reddini istemiştir.

Mahkemece; kaçak kullanımın önlenmesinin davalı kurumun görevi olduğunu, kaçak kullanmayan aboneye bu yükün yüklenemeyeceği gerekçesiyle davanın kabulü ile 2.887,63TL'nin her bir faturanın tahsil tarihinden itibaren reeskont faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından süresi içerisinde temyiz edilmiştir.

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.

Ancak; muaccel bir borcun borçlusu, alacaklının ihtarıyla temerrüde düşer.(TBK. 117 .maddesi)

Somut olayda; davaya konu alacağın ödenmesi için davacı tarafından davalının dava tarihinden önce temerrüde düşürüldüğünü gösteren bir belge sunulmamıştır. Anılan nedenlerle mahkemece alacak miktarına ödeme tarihlerinden itibaren reeskont faiz işletilmesi isabetli bulunmamıştır.

SONUÇ : Ancak, bu yanılgının düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, HUMK. 438/7 c2, 6100 sayılı Yasanın 370/2 ek 3/1 maddesi anlamında "Hakimin takdir yetkisi kapsamında" kalmadığından hükmün birinci fıkrasında yer alan; " ... toplam 2.887,63-TL'nin her bir faturanın tahsil edildiği tarihten itibaren işleyecek reeskont faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, " ifadesinin hükümden çıkarılarak yerine "... toplam 2.887,63-TL'nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, " yazılmak suretiyle hükmün düzeltilmesine ve hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 04.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.