Bir gün Ümraniye Asliye Ceza Mahkemesinde duruşmam vardı. Müvekkilim tutukluydu. Duruşmamız başladı. Biz bir tanık dinletecektik. Tanık olan kişi müvekkilimin yetişkin oğluydu. İfadesi gerçekten önemliydi ve müvekkilin tahliyesini sağlayabilirdi. Tanık içeriye çağırıldı. Tam bu sırada hakimin cep telefonu çaldı ve hakim konuşmak için dışarıya çıktı. Hakim çıkınca savcı aldı sazı eline. Önce tanığın kimlik tespitini yaptı ve tanığı dinledi. Tanık beyanını bir güzel zapta geçti. Sonra kendi beyanını yazdırıp tahliye talebinde bulundu. Bana söz verdi ve taleplerimi zapta geçti. Artık tam ara karar verileceği sırada hakim içeri girdi. Hiç bir şey yokmuş gibi yerine oturdu. Savcıya eğilip fısır fısır konuştular. Sonra hakim gereği düşünüldü, sanığın tahliyesine dedi. Allahtan lehime karar verdi. Aleyhime verseydi ne yapardım bilemiyorum. O yüzden hiç sesim çıkmadı. Neyse ki artık asliye ceza mahkemelerinde savcı olmayacak ve buna benzer olaylar yaşamayacağız. Herkese saygılar...