Bekir COŞKUN

Özgür kadın...



GERİCİ, özgür kadını istemez.

Çünkü özgür kadın onun sonudur.

Özgür kadın kültür demektir.

Özgür kadın; sanat, resim, edebiyat, kitap, dergi, gazete, heykel, sinema, tiyatro, müzik demektir.

*

Özgür kadın; akıl demektir...

Öyle şeyh-meyh uçmaz...

Özgür kadın dürüsttür.

Şeyh uçmadığı zaman zaten ‘Hani uçmadı... Niye uçtu diyecek mişim?...’ der özgür kadın.

*

Özgür kadın; modern yaşamdır.

Çatal-bıçak demektir.

Çağdaş kadın için; insanın karnında zikir edecek diye her gün bulgur yenilmez.

Ne de sadece erkeğin canının istediği bir cuma gecesi sevişmenin kerameti vardır.

*

Özgür kadın temizdir.

Öyle kirli çorapları, kokan ayakları, tıraşsız yüzü, gülyağından parfümü olan erkeği sokmaz yatağına.

*

Özgür kadın demokrasidir.

Köle olmaz.

Mirasını ister, birey olarak tanınmak ister, söz hakkı ister, eşitlik ister.

Dayak yiyip, aşağılanıp, itilip-kakılmak istemez.

*

Özgür kadın çağdaşlıktır.

Çünkü özgür kadının doğurup büyüttüğü çocuklar gericiye asla ümmet olmazlar.

Ne dergahlara müşteri çıkar özgür kadının yetiştirdiği çocuklardan, ne tarikatlara mürit, ne de gericiye oy verecek saflar...

*

Bu yüzden; gerici özgür kadını sevmez.

Kadın özgür olsun istemez.

Ve onu örtmek, kapatmak, susturmak, bastırmak için çarşafa-türbana sarmak ister.

‘Türban’ diye tutturmaları bu yüzdendir.

Gericinin sonudur özgür kadın...

Bekir Coşkun
Hürriyet
13 Temmuz 2004