Sanırım işin sırrı insanları olduğu gibi kabul etmek.Böyle insanların davalarını takip etmek de çok sıkıntılı oluyor.Ama herkesi de belli bir kalıba sokmak da mümkün değil.

İlk büromu açtığım zaman ''duyduk davamı satmışınız,korkmuşunuz'' diye gelenlere o kadar sinir oluyordum ki

Sonra sonra alıştım.Ben gerçekten doğruluğuna inanmadan kimseye böyle iddia da bulunamam.Bence çok ağır,inciltici bir durum.Ama karşınızdaki insan için çok da önemli vasıflar olmayınca kolay telaffuz edilebiliyor.Bu da benim sorunum olmasa gerek!

Anlatırsanız anlıyanlar da oluyor.Bazen olmuyor,ne yapsanız olmuyor.Olmadı mı olmuyor

Bazen de oluyor.Yedi aylık bir bebeğin velayeti müvekkile verilince annenin mutluluğunu anlatamam.Tabii benimkisini de.

Masumiyet güzel,bunu ispat etmek çok daha güzel...