Alıntı: Yazan Nur Deniz Bir dizi de bir cümle söyleniyor ve ben çok beğeniyorum. Bu günün hikayesi geçmişte yazılır. Öylece arkamıza bakmadan geçmişi unutamayız.

"Bugünün hikayesi geçmişte yazılır"

Bu sözü çok beğendim. Cümleyi ortadan bölüp alt alta yazarsak, şiir dizesi bile olabilir

Sizin vardığınız sonuca varmadım yalnız. Yaşam bir bütün, bir şeyi unutmamız gerekmiyor. (Hatta unutmamamız gerekiyor)

İyi ya da kötü hali ile, bugün, dün yaptıklarımızın eseridir. Bugünkü biz, dünden bugüne yürüyen biz. Her adım atışımızda, geçmiş arkamızdan el sallar, yolumuza düşer gölgesi, bazen yavaşlatır, bazen de aydınlatır. Giderek, daha çok farkederiz. Yaş aldıkça geçmişi daha sık anımsamamız (Buradaki anımsamak; anı eşleştirmek anlamında kullanılmıştır ) belki de bundan, yalnızca farkındalığın, çoğalmasından

Ne dünde ne gelecekte yaşamamayı, zamanla öğreniriz. Geçmiş eteğini sürüyerek an be an ardımızdadır zaten, onu merak etmemeliyiz Anın içinden geçerek, geleceğe ilerleriz. Yaşadığımızın, yani asıl etkinliğimizin de, içinde bulunduğumuz anlar olduğunu, hepimiz bir gün bir şekilde, yavaş yavaş ya da apansız, ama ille de bir "An"da, farkederiz.

Ben hep peşine düştüğüm yaşa gelmek üzereyken anladım. Yaşamın beklenen, peşine düşülen ya da özlenen değil de, e'l-an olduğunu.

Saygılarımla...