Gerek özel üniversitelerin eğitimlerinin yeterli olup olmadığı, gerekse özel üniversitelerde eğitim gören öğrencilerin eğitimlerinin yeterli olup olmadığını tartışmak bana göre yanlış. Öğrencinin kendini eğitip eğitmemesi ile ilgili bir mesele bu. Ancak işin bir başka yönü var ki, esas sorun oradan kaynaklanıyor bence.

Bir mühendislik, tıp veya benzeri bir bölümün devlet veya özel de okunması çok da farketmez; ama hukuk eğitiminin "para karşılığı" alınabilmesini etik açıdan doğru bulmuyorum. Hukuk eğitimi belli bir maddi karşılıkla satılabilecek bir meta veya hizmet değildir. Zaten hukukçu olmak başlı başına ayrı bir süreç, hukuk eğitimi alan herkesin hukukçu sıfatı taşıyamayacağı gerçeği çok daha farklı; ama bunun yanında para karşılığı bu eğitimin verilmesinin hukukçuluğun kendiyle bağdaşmayacağını düşünüyorum. Bu nedenle ister özel, ister devlette her sene (bildiğim kadarıyla 40'ın üstünde fakültede) binlerce insanın "hukukçu" sıfatını kazanma haklarının ellerinden alındığını ve sadece "hukuk mezunu" sıfatıyla "ucuz iş gücü" olarak piyasaya sürüldüğünü göz ardı etmemek gerekir.

Adaleti sağlamakla görevlendirdiğiniz kişilere, o adaletin ne olduğu ve nasıl sağlanabileceğini öğretmek, eğitmek için "maddi menfaat" temin ederseniz ortada bir çelişki var demektir. Hukuk fakülteleri insanlara sadece bir meslek ve diploma sunmaz, bir sorumluluk yükler. İnsanlara para karşılığı sorumluluk yükleyebilmeniz aklen mümkün değildir. Maalesef bizim ülkemizde popülist politikalar gereği yeterli sayıda akademisyeni olmayan hukuk fakülteleri mevcutken, "para karşılığı hukuk eğitimi olmaz" fikrinin ciddiye alınmasını da beklemiyorum.

Çözümü de (farklı görüşler olabilir) hukuk eğitimi yetersiz fakültelerin ve para karşılığı verildiği yerlerin azaltılması, az sayıda; ama nitelikli hukukçuların yetiştirilmesi gerekir, her ne kadar buradan bakıldığında bunun çok uzak olduğu görünse de...

Saygılar...