Alıntı: Çoktandır böyle bir şey yaşamadık, yaşatmadı koşullar. Bir lokma ekmek, bir metrekare barınak, bir metre bez için geçti ömrümüz. Başkasının ekmeğine, barınağına, bezine muhtaç olmayalım, çocuklarımız muhtaç olmasın, en kabadayısından da belki de birkaç muhtaç eşe dosta yardımcı olalım diyerek koşturmakla geçti ömrümüz. Kavgamız, rekabetimiz görünen şeyler içindi hep. Çıkar düşünmeden arkadaşlık, ahbaplık unutulmuştu, hayat unutturmuştu böyle bir kavgaya sokarak bizi. Kaynaşmıştık ama bu kez kaynadık, ateş olduk ( “Güzel insan”ların –KHS’deki tatlı atışmanın aksine- karşılıklı sevgi dolu sözler, sevgi dolu “şerefe”lerle), yandık, kömür olduk alevlendik. Kömür alevlenince anlaşılmazmış, yakan hangisi, yanan hangisidir. Biz dostlarla hemhal olduk,“güzel insanlarla” güzelleştik.

Üstadım ne diyeyim ki size...Yazdıklarınızın hepsi güzeldi de, alıntısını yaptığım bölüm hem güzel hem de çok edebi.(Cengiz Abi kıskanabilir. ) Elinize, yüreğinize sağlık.

Bahsettiğiniz "Güzel insanlar"la ben de THS (Yani Admin) sayesinde tanıştım. Ben İzmir'den İstanbul'a geleli henüz 10 yıl geçti. Hep derdim ki, "İzmir'deki dostlarımın muadilini nasıl bulacağım". Epey insanla tanıştım. Çoğunlukla hayal kırıklığına uğradım. Bilinçaltımda "İzmir dostluğu" aradığım için, (belki de) önüme gelene sarıldım.

Meğer gerçek dostlar buradaymış. Bu nedenle, Sayın Admin'e defalarca teşekkür etmek gerekiyor. Ama o kadar teşekkürü de, "internetten dost bulunmaz" önyargısını kıran sizin gibi dostlara etmek gerekir. İyi ki THS var; iyi ki THS dostları var.