Merhaba, projeniz ve desteğinizden ötürü çok teşekkür ederim. Bu projenin devlet tarafından desteklenerek telefon aracılığıyla da yardım verilmesini dilerdim.

Benim sorum boşanma sonrasında nafaka ve tazminat miktarı ile ilgili. Evliliğim eşimin kusurları nedeniyle bitiyor. Ancak uyguladığı baskı ve zaten duygusal olarak çöküntüde olduğum için, şu ana kadar anlaşmalı boşanmaya çalıştım. Bir de kızımız var.

Elimde eşim aleyhine olabilecek her türlü delil ve tanık var. Aşırı içki, hovardalık, bizi aylarca gelirsiz ve habersiz bırakma, şiddet uyguladığına dair sağlık raporu, umuma açık olarak halkı ve beni rahatsız edecek söz vs. Ayrıca ben aile ve meslek itibariyle saygın bir çevreden geliyorum. Eşime güvenerek iş değiştirdim ve daha riskli bir işe girdim, bir süre sonra ayrılmak zorunda kaldım. İstikrarsız tutumlarının da etkisiyle yeni bir iş aramam mümkün olmadı ve kariyerim zarar gördü. Manevi sıkıntılar cabası. Eşimin eline aylık 4000-4500 ytl geçiyor. Ne var ki, aileden gelen mülkü onun üzerinde değil. Dolayısıyla malvarlığı açısından ben ondan daha iyi konumdayım.

Bir tanıdık aracılığıyla avukat tuttum. Avukatım, tazminat olarak 10.000 ytl gibi bir miktar alabileceğimizi, nafaka olarak da eşimin gelirinin beşte biri civarında bir nafaka miktarının teamül olduğunu söylüyor. Bu benim hakkaniyet anlayışıma uymadığı gibi, çocuğumu eşimin süregittiği rahat yaşam standartlarına uygun bir şekilde büyütmeme de pek yardım etmeyecek gibi.

Önümüzdeki hafta bir celse var. Gerçekten düzenli geliri olan, ama malvarlığı olmayan bir eş bize ne yaparsa yapsın ondan böyle bir cüzzi (onun iki aylık maaşı) tazminat mı alabiliyoruz? Eşimin tamamen kusurlu olduğunu ispatlasam bile hakimler eşin maaşının beşte birini nafaka olarak belirleme eğiliminde mi? Sizce bu şartlar altında eşimin maaşının beşte biri nafakayı kızım için alarak çekilmem makul mü? Hakimlerin sosyal statüyü ve önceki geliri düşünerek daha iyi nafaka ve tazminat verdikleri örnekler biliyor musunuz? Böyle örnekler ve şansım varsa anlaşmalı boşanmadan vazgeçebilirim belki.

Ancak eşim hakaret, baskı, korkutma vs. ile bu yola girmememe çalışıyor ve avukatımın sözleri de beni caydırıyor. Siz ne dersiniz?