Sayın Gemici,

Devletin güven vermesi gereğini hiç bir cümlemde reddetmedim . Tam tersine suçlanması gereken devlet kanadının yargı değil , yürütme olduğunu söyleyip, hedef bile gösterdim. Adalete ve devlete güvenin artması için gereken çözümü de gösterdim : Bütçeden üç kat daha fazla pay ayrılması gerekir.

Basiretsizlik iddiamda direniyorum :
1- Çekte vade olmaz. Çek, bankada ''hali hazırda var olan'' paranın ödenmesi için bir araçtır. Bir kredi aracı değildir. Vadeli çeki kabul eden bir tüccar çekin o anda bankada karşılığı olmadığını ama vadesinde olacağını ''umut etmeyi'' göze almış demektir. Bu risk müştekinindir; savcılara yüklenmemelidir.

2- Devlet elbette gerekli güven ortamını yaratmalıdır. Ama çeki amacı dışında bir kredi aracı olarak kullanma basiretsizliğinin külfetini çekmemelidir. Devlet karşılıksız çek veren kimseleri cezalandıracağını vadetti diye, adeta devlete güveni kötüye kullanarak, karşılıksız olduğunu bile bile çek kabul etmek basiretsizliktir.

''Devlet hırsızı yakalamalı'' düşüncesi ve güveni ile kapısını kilitlemeyen tüccar var mı? Aynı tedbirli tüccar karşılıksız çeki neden kabul ediyor? Bunun tanışıklıkla ve uluslararası ticaretle ilgisi yok. Uluslararası ticarette ''bizim usulde'' çek kullanılmaz.

3- Ayrıca benim karşı çıktığım haksız saldırılar savcılara yönelik olanlardır. Savcıların işi savsakladıkları düşüncesi doğru değildir. Adli kolluk gerekmediği doğru değildir. Emniyette yeterince eleman olduğu düşüncesi doğru değildir. Bu iddiaların bir hukukçu tarafından ileri sürülmesi beni fazlasıyla üzmüştür.

4- Asıl olaya dönersek, müştekinin şikayeti usul kurallarındandır.
Sanığın yargılamayı sürüncemede bırakmak için asılsız şikayetlerle ''suç uydurma'' suçunu işlediği iddia edilmektedir. Eğer böyle ise, kanun gereği bunun da cezası ayrıca sanığa verilir.

Ama yine de yargılamanın sürüncemede kalmaması için yeni bazı usul kuralları gerekir düşüncesindeyim.

Zamanla bu yeni kurallar da bulunur. Karamsar olmayalım.

Saygılarımla

Bir Dost