T.C.
YARGITAY
9. HUKUK DAİRESİ
E. 1996/3107
K. 1996/14356
T. 25.6.1996
DAVA : Davacı, ihbar, kıdem ve kötüniyet tazminatı, fazla çalışma parası ile hafta ve genel tatili gündeliklerinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.

Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.

Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : 1. Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2. 1475 Sayılı iş Kanunu 14/11. maddesinde ihbar ve kıdem tazminatına esas alınarak ücretin hesabına 26. maddenin birinci fıkrasında yazılı ücrete ilaveten işçiye sağlanmış olan para ve para ile ölçülmesi mümkün akdi ve kanundan doğan menfaatlerin de gözönünde tutulması gerekir.

Davacı işyerinde kapıcı ve kaloriferci olarak çalışmış olup, kapıcı konutundan yasa gereği bir kira ödemeksizin yararlandığı gibi aydınlatma, yakıt ve su parası ödememek suretiyle de para ile ölçülebilen menfaatlerden de yararlanmaktadır. Böyle olunca kıdem tazminatı hesabında belirlenecek günlük ücrete bu menfaatlerin de yansıtılması suretiyle kıdem tazminatının tesbit edilerek hüküm altına alınması gerekir. Hatalı değerlendirme ile bu hususun dikkate alınmaksızın düzenlenen bilirkişi raporuna dayanılarak hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.

3. Davacının çalışma süresine göre ihbar önelinin sekiz hafta olduğu tartışmasızdır. Böyle olunca, dört hafta üzerinden ihbar tazminatının hesaplanması hatalıdır. Öte yandan, yukarıda ikinci bentde sözkonusu edilen menfaatlerin de ihbar tazminatı hesabında nazara alınması gerekir. Yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsizdir.

SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25.6.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.


KAZANCI