Hoşgörü Türk toplumunun kültürel geçmişinde ve yaşamında, Mevlana'sında,
Yunus'unda, Veysel'inde ve sayamadığım nice şahsiyetinde varolagelmiş milli
bir erdemimizdir.Türk hukukçusu da bu hazır kültürel geçmişi yaşamına ve
düşüncelerine yansıtmalıdır. Toplumun önde gideni olması gereken
Hukukçuların hoşgörüden uzak tartışmaları ve kaba ifadeleri bence mazur
görülemez. Evlilik içi tecavüz konusu ile başlayan tartışmaların bazı
arkadaşlarca hoşgörüsüzce devam ettirildiğini görüyorum,hatta yer yer özel
mail'ler ile çirkin sataşmaların yaşandığını duyuyorum. Elbette ki her
düşünceyi paylaşmak ve onaylamak imkansızdır,hatta kimi düşünceleri estetik
bulmayabiliriz,hatta kendimizce iğrenç bulabiliriz,ancak düşünce özgürlüğünü
savunduğu,yaşadığı ve yaşattığınca hukukçu kimliğine kavuşabilecek olan
meslektaşlarımızın yazışma grubumuzdaki tartışmalarda bu hususlara dikkat
etmemesi üzücüdür. Tartışmadan,düşüncelere sonuna kadar açığa çıkma hakkı
tanımadan hakikate ulaşmak mümkün değildir."Hukuk insanı özgürleştirdiği
oranda meşrudur" derler,hukuk ile iştigal edenlerin insanı özgürleştirmenin
karşısında durması mümkün olabilir mi? Toplumun her düşünceye ve eleştiriye
ihtiyacı vardır,düşüncelere karşı kaba karşı çıkışlar ve "benim
bildiğim-dediğim-mutlaktır" anlayışı çağdışıdır. Herkesin özgürce başka
olabildiği,olmak isteyebildiği kabul ediliyorsa başkalıklara hoşgörü de
bunun peşinden gelir. Düşünce başkalıklarını onaylayamadığın yerde elbette
ki bunu paylaşmazsın ancak hoşgörüden de vazgeçemezsiniz.Düşünce
özgürlüğünün ve eleştirinin olmadığı toplumlarda anarşi ve terör üretilir.
Lütfen düşüncelerini açıklayan arkadaşlara "düşüncelerini paylaşmasak
da,kötü hatta iğrenç bulsak da" hoşgörü gösterelim. Çağdaş hukukçu
kimliğimizi unutmayalım.

BAYRAM ÖZCAN