Bence burada tartışma konusu yapılması gereken temyiz sınırı düzenlemesidir.

Temyiz sınırı olmasa idi o hakim öyle bir karar vermezdi

O da sizin 110. YTL için uğraşmayacağınızı varsyıyor.

Ama bir hakkın çiğnendiğinde kişinin duyduğu öfkeyi düşünmüyor.

Benim bildiğim (Anlatılan) bir olay var. Daha önce anlatmıştım.
Cumhuriyetin yeni kurulduğu yıllar. Bir kadın pazardan aldığı eşyaları bir hamala taşıtıyor. Eve gelindiğinde hamal 1 kuruşrnu istiyor, kadın da ben kaymakamın karısıyım diyerek parayı vermiyor.

Önemi bundan sonra;
Hamal (O zaman dilekçeye 5 kuruşluk pul yapıştırılması zorunlu imiş) gidip 1 kuruşluk alacağı için dava açıyor.

Hakim "oğlum sen deli misin? Bir kuruşluk alacak için 5 kuruş harcanır mı? diye sorduğunda Hamal:

BEN BİR KURUŞU DEĞİL HAKKIMI İSTİYORUM yanıtını veriyor.

Hukukun ne kadar düzgün örgütlendiği ve uygulandığı tartışmaya açık.

Ancak temyiz sınırı olmasa idi sanırım bozma riski nedeni ile böyle bir kararla karşılaşmayacaktınız.

(Benim de avukatlık yaşamımın ilk yıllarında başımdan böyle bir olay geçti. O zaman tem. sınırı yoktu. Karar bozuldu. Hakim uymaya karar verdi ve ... liranın peşine de amma düştünüz dedi. Davayı takip etmedim. Şimdi pişmanım.)

Saygılarımla