Burada başka bir sorun da var.

Kendiliğinden yemin teklif etmek yerine yemin teklifinde bulunma hakkının hatırlatılması. Bu daha çok ihsası rey.

Yemin son derece ilginç bir delil.

Bir davada hakim yemin edecek kişiye ayakkabılarını çıkar demişti. Birisinde de ayağını kaldırma gibi bir laf etmişti. Tam olarak anımsamıyorum. Bunlar yöresel inançlarmış. Verilen bu desteklerle yalan yere yemin ederlerse cehenneme gitmeyeceklerine, yeminin geçerli olmayacağına inanıyorlarmış.

İlginç bir yaklaşım.

Ama benim yemin sayesinde kazandığım ve kaybettiğim davalar oldu.

Karşı taraf gelmediği gibi benim müvekkilimin de bana ben böyle şeyler için yemin etmem bırak davayı kaybedeyim dediği oldu.

Akıl yürütemiyorum.

Ama gerçekten inanç sahibi insanlar için bağlayıcı olabiliyor. Öte yandan kendilerini ikna eden veya inanç sahibi olmayan insanlar açısından da haksız davanın kazanılmasına neden olunabilir.

Dediğim gibi ilginç bir delil.

Aslında arkadaşlar kendi yörelerinden bu tür davranış biçimlerini derleyip aktarırlarsa çok keyifli bir hukuk literatürü (yalan yere yemin etmenin ve yemini engellemenin yolları) ortaya çıkabilir

Saygılar.