Alıntı: Yazan avsevil Şimdi bu satırları yazarken bu aralar kafamda kitapla uyuyup uyandığımı düşüneceksiniz Oysa değil ben şikayetçiyim.Neden mi?Eskisi gibi kitap okuyamamaktan.Yok hayır mesele zamansızlık değil asla.Bir büyü yapıldı sanki ve ben artık kitap okuyamıyorum.Çok seviyorum okumayı ama elime alamıyorum bir türlü.Fikri olan var mı yahut benim durumumda olan??? Veee elbette bana tavsiyesi olan?

Kişi, kitap okumayı bireysel ihtiyaçları olan yeme ,içme ,barınma gibi bir ihtiyaç durumuna sokmuşsa ; kitap okuyamadığı zaman veya zamanlar rahatsızlık duyacaktır.Belli bir süreç olur ki , kişi kitaplardan uzaklaşır ve eksikliğini hissettiği zaman sizin yaptığınız gibi bu sorunu dile getirme gereksinimi duyar.Siz bu hususta açlık hissediyorsunuz ve bu önemlidir.Ya kitap okuyamamaktan rahatsızlık duymasaydınız ? Artık bireysel ihtiyaç olmuş.En azından bu duruma sevinebilirsiniz.Saygılarımla .