Hukukçu sıfatının verdiği düşüncelerle, katledilmiş tecavüze uğramış melekler arasındaki vicdani gelgitler...
Bir yanım, kalbim en ağır şekilde ve aynen ödetilsin derken, beynim ceza hukuku ilkeleriyle doluyor. Derken zihnime 5-6 yaşlarında gözlerinden sevgi, mutluluk ve masumiyet akan bir çocuk resmi geliyor. Ve nihayetinde kimse kusura bakmasın ama bunun adı birden fazla kimlik olarak konulsa da ben vicdanıma yenik düşüyorum. İdamın bu insan müsvettelerine verilebilecek en hafif ceza olduğunu düşüyorum.