güneşin üzerine gölgesi düşen kadın!...
cehennem güneşiyle yanıyor İstanbulum,
gecen her gece gündüz,kalbimi deşen kadın!...
aşk ve sevginin şehri kanıyor İstanbulum!....

ne sevgiler yaşanmış,ne bardaklar boşanmış...
yürekler çıra gibi kim bilir nerde yanmış?
kimin sessiz çığlığı ta göklere dayanmış...
lekesiz ve gölgesiz yaşıyor İstanbulum!....

istanbul kazan olmuş,kepce,kaşık değilim,
hayalimi öperken sandım aşık değilim,
kendim ile bir türlü,hiç barışık değilim,
kanayan aşk yaramı kaşıyor İstanbulum...

içimdeki alevle dalsam boğaza birden,
unuttuğum adını,bir haykırsam ezberden,
buradayım der misin seslenip uzak yerden,
burada beni mutlu sanıyor İstanbulum!...

akdevrim.o7.ağustos.2012.istanbul