|
|
|
|
|
|
Merhaba, Sevgili meslektaşlarım ile paylaşmak istediğim bir soru var, yardımlarınız ve önerilerinizi paylaştığınız için şimdiden tşkler.
Bir müvekkilin borçlu olduğu icra dosyasından alacaklı vekilince hacze gelinmiş ve haciz esnasında bulunmayan borçlu müvekkilin 80 yaşında okuma yazma bilmeyen hatta türkçesi dahi çok az olan annesine icra kefili olarak tutanağa parmak bastırmışlar. Yaşlı kadının haciz tutanağına attığı parmağın anlamını yani icra kefili olarak dosya borcunu üstlendiğini bilmesi fiziken de hukuken de bilmesi mümkün olmadığı gibi icra memuru tarafından da her hangi bir şekil de bu konuda bir uyarısı mevcut değil. Ardından alacaklı vekilince borçlunun annesi olan yaşlı kadına icra emri düzenlenip gönderilmiş. Şimdi bir çok yargıtay kararında yazılı olduğu üzere parmak basmanın sorumluluk açısından şartları konusunda HUMK 297 mevcut ancak sadece parmak izinin şekil şartı açısından değil, 80 yaşında olmasının yanında okuma yazma bilmemesi , hatta türkçeyi dahi çok az bilmesi, icra kefilliğinin hukuki sorumluluğunu idrak edemeyecek yaşta ve bilince se sahip olamaması da düşünlürek genel mahkemeler de borçlu olmadığın tespiti davası mı açılmalı ya da İcra mahkemesinde aynı gerekçeler ile icra emrinin tebliğinden itibaren yasal süresi için de icra emrinin iptali davası mı açılamılı ? Yardım ve görüşlerinizi bekliyorum. Saygılarımla avturgayk
|
|
 |
|
 |
|
Okuma yazma bilmeyenlerin parmak basmasının geçerli olması için tarafsız iki şahit gertiğini düşünüyorum.
Kaldı ki 80 yaşında bir insana bu sorumluluğu yükleyebilmek için akli melekelerin yerinde olup olmadığının da tespitinin gerektiğini de ilk düşünceme eklemeliyim