Sayın Gemici, kastettiğim şudur: İnsanoğlu ortalama 50 ila 100 kilogram ağırlıkta bir et topunun içinde yaşamak zorundadır. Görünen ve bilinen realite budur. Bu bedenin dışına çıkılabilmesi mümkün olmamaktadır. Dolayısıyla insanoğlunun bir kökü, ipi, sapı yoktur. Köksüz, ipsiz, sapsız olarak etten kemikten bir beden içinde yeryüzünde varolabilen bu canlı varlık, haliyle, güven duygusu içinde değildir. Kesinkes ölümlüdür ve yaralanmaya, sakatlanmaya müsaittir. Bu durum, onun psikolojisine de elbette yansımaktadır ve herşeyden önce kendi benliğini (varlığını, çıkarlarını) düşünmesi doğaldır. Tabii ki bu et topunun 100 kilo veya 1 ton olması hiçbir şeyi değiştirmez... Vurgulamak istediğim; aslında, adalet duygusu zannettiğimiz şeyin güvensizlik duygusuna dayalı bir zorunlu bencillikten kaynaklanan nefsani bir şey olduğudur. İki yaşındaki bir çocuğa dondurma aldığınızda, dondurma almadığınız diğer iki yaşındaki çocuğun ağlamaya ve hukuki anlamda "hak aramaya" başlaması aslında adalet duygusu ile ilgili değildir. İleri yaşlarda da bunun rafine bir şekilde gizlenmiş üst modellerini sergileriz...

NOT: Sayın Gemici, halen ikamet ettiğimiz Kuala Lumpur'dan bu yıl içinde Almanya'ya atanmamız ihtimali söz konusu ve bu ihtimal gerçeğe dönerse, orada, sizce de bir sakıncası yoksa, sizinle şahsen tanışmayı arzu ederim. Saygı, sevgi ve selamlarımla...