Her doğan 10 taydan 7 sinin öldüğünü ancak 3 tanesinin yaşayabildiğini biliyormuydunuz.. Özellikle yurdumuzda septisemi iğnesi yapılamayan tüm tayların ölümü kaçınılmaz..

Bu yüzden bazı at sahipleri "nasıl olsa ölecek" ya da annelerine iş yaptırmıyor gerekçesi ile tayları ölüme terk ediyorlar..

Bunu bilen dostlardan bir tanesi oğluma ve kızıma buldukları iki tayı hediye ettiler.. Onlara birir biberon aldık. Ortanca ve en küçük ellerinde biberonlar "Ok" ve "Yay" ismini verdikleri tayları beslemeye başladılar. Taylar da onları gerçek anneleri zannederek at çiftiliğinin içinde koşuşturmaya başladılar..

Bu hoş ve güzel manzara önce "Ok" un hızla hastalanması ile bozuldu ardından "Yay" ile vedalaşmak zorunda kaldık.. Çocuklar birden buruklaştılar.. Ama doğanın kanun böyle idi ve yapılacak bir şey yoktu..

Bu üzüntünün ardından yeni bir tay daha aldık.. Babası arab annesi ing olan bu at adadan geldiği için nezle olmuş devamlı burnu akıyordu. Onunda ölmesinden ve çocuklarımın onun ardından üzülmesinden korktuğum için tayı kendi tayım olarak ilan ettim.

Eşim devreye girip bu taya "Pusat" ismini koydu.. Ona ortanca oğlum ile bakmaya başladık.. Pusat özgürlüğüne düşkün devamlı otlakta dolaşan çılgın bir tay oldu.. Ufak bir at olması yüzünden binilecek değil de özgür ruhlu bir at olarak bir çiftliğe hediye etmeyi düşünürken bir bilen bize tayı elimizde tutup binicilik konusunda eğitmemizi tavsiye etti. Bu tam tamına beş senelik eğitim demekti..

Böylece Pusat'ın eğitime başladı. Önce gemini takıldı. Pusat bir huzursuzluk çıkarmadı. Sanki kırk yıldır gem takıyormuş gibi davrandı. Hemen ikinci kademeye geçildi eğer vuruldu.. Aaa bizim Pusat gayet uyumlu.. Deli fişek binicilerden bir tanesi üstüne bindi.. Pusat yine gayet normal.. dışarı çıkarıldı gezdirildi komutlar verildi.. Ve Pusat 5 senelik eğitim ile alacağını bir günün içinde bitiriverdi. Ne olur ne olmaz diye 15 gün denendi Pusat gayet uyumlu bir at olmuştu..

15 gün sonra ona ilk binen ortanca oğlumdu.. Sonradan işin sırrını anladık. Ortanca oğlum ile birlikte bu atı birlikte büyütmüştük. Ve Pusat biz ne zaman ata binsek o da bizim manejimize gelir hatta bizim yanımızda dolaşır, karnı açıktığında ise bacağımdan tutup beni çekiştirirdi.. Seyrede seyrede ne yapılacağını öğrenmiş..

Pusat şu an anca 5 yaşında ve küçük bir at olarak kaldı. Bundan sonra fazla büyümez ama ne hikmetse kendi boyundan yüksek engellerden atlayıp zamana karşı birinciliğini alıyor..