2 çoçuğum var hukuk okumaları yönünde hiçbir yönlendirmem olmadı.Çok da istemedim açıkçası.Bu meslekte çok mutlu olduğum zamanlarda oldu, çok üzüldüğüm zamanlarda.Haklı olduğunuz bir davada hakime derdinizi anlatamamak,üzüyor insanı.Müvekkili ile bir sürü sıkıntılar yaşıyor insan.Yargıtay'dan bozuk da gelse bazı dosyalar müvekkiller ile ilişkileriniz bozuluyor.Bazen haklı olduğunuz dava da Yargıtay'dan da istediğiniz sonucu alamıyorsunuz. Bu mutluluk ve üzüntüler arasındaki gelgitler nedeniyle çoçuklarıma hukukçu olun veya olmayın diyemedim.Onlar da başka tercihler yaptılar. Ancak şimdi birçok arkadaşımın çoçukları hukukçu oldu inanırmısınız onlara gıpta etmiyor değilim. Bizim için geçmiş ola !