T.C.
Y A R G I T A Y
2.HUKUK DAİRESİ
SAYI:
ESAS KARAR
2005/1218 2005/4529
Y A R G I T A Y İ L A M I
İNCELENEN KARARIN:

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Davacı ziynet eşyalarının aynen, bulunmadığı halde bedellerinin kendisine verilmesini istemiştir. Tarafların 14.11.2002'de boşandıkları, kararın 19.11.2003'te kesinleştiği, eşler arasında evlendikleri tarihten 4721 sayılı Medeni Kanununun yürürlüğe girdiği 1.1.2002 tarihine kadar mal ayrılığı, boşanmalarına kadar da edinilmiş mallara katılma rejiminin uygulandığı anlaşılmaktadır. (4722 S.K. m.10, MK.m.202) Medeni Kanununun ikinci kitabından kaynaklanan ihtilafların Aile Mahkemesinde bakılması gerekir. (4787 S.K.m.4/1) Mahkemece işin esasının incelenmesi gerekirken yazılı şekilde görev yönünden ret kararı verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, iş bu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 23.03.2005 (Çrş.) .C.
Y A R G I T A Y
13.HUKUK DAİRESİ
BAŞKANLIĞI
SAYI:
ESAS 2003 KARAR
6694 11122
Y A R G I T A Y İ L A M I
MAHKEMESİ :K Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ :24.12.2002
NO :150-1054
DAVACI :Gülseren
DAVALI :1-Güner 2-Hacı
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalılar avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu düşünüldü.
K A R A R
Davacı, 15.7.1999 tarihli çeyiz senedinde yazılı eşyaların evlenirken, davalı baba oğula teslim edildiğini, davalı Güner in boşanma davası açtığını, çeyiz eşyalarının iade edilmediğini öne sürerek, 45.000DM. karşılığı olan 14.400.000.000TL:nin davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, senette yazılı eşyaların gerçek olmadığını, geçimsizlik çıkınca Güner'in Almanya'dan Türkiye'ye döndüğünü, eşya ve altın varsa bile davacıda kaldığını bildirerek, davanın reddini dilemişlerdir.
Mahkemece davanın kabulü ile 14.400.000.000TL.nı davalılardan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Davacının davasına dayanak yaptığı "Altın Ziynet ve Çeyiz Eşyası Senedi" başlıklı belgede dava konusu edilen altın ve eşyalar tek tek sayılarak davacı Gülseren ile davalı Güner'in evlilik merasimlerinde akrabaları ve damat tarafından getirilen hediye eşyalar olduğu ve para olarak bedelinin 45.000DM. ettiği açıklanmıştır. Davalı savunmasında ziynet eşyalarının davacıda kaldığını ileri sürmüştür. Davacı kadın, davalı kocası tarafından dövülerek sokağa atıldığını iddia ve ispat etmemiştir. Ziynet eşyalarının mutad olarak kadında olduğunun kabulü gerekir. Bunun aksine davalı kocada olduğunu davacı ispat edemediğine göre ziynet eşyalarının değerlerinin tesbit edilerek bunların mahsubu ile kalan miktara hükmedilmesi gerekirken, aksi düşünce ile yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Açıklanan gerekçe ile temyiz olunan kararın davalılar yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 2.10.2003 gününde oybirliğiyle karar verildi.