Alıntı: Yazan Konuk Dediklerinize aynen tüm kalbimle katılıyorum.Ancak öyle acımasızca davranışlara öyle taciz ve hakaretlere maruz kalıyor ki bazen boşanmış çiftlerden bir taraf, ki bu genelde kadınlar oluyor zannımca, işte o noktada, anne yüreğim, her ne kadar minicik bir bebeğin tüm bu çarpışmalarda suçunun olmadığını bilse de, canı yanan kadın ve insan tarafım, ister istemez bir intikam duygusuyla çarpmaya başlıyor. Sonra iç hesaplaşmalar geliyor hemen akabinde zaten. Ben bu duyguları hissetmek istemiyorum zaten sevgili Suat Bey, ama zorlanıyorum çok. Çok zorlanıyorum hem de, dilediğim tek birşey var ki, huzurlu olmak. Ama bu sürekli oğlumun babası tarafından baltalanıyor ne yazık ki, ben tek bir şey yapmadığım halde üstelik. Kısacık bir hayatta, bitmiş ilişkilerdeki hesaplaşmaları bırakmayarak bugünü hem kendine hem de karşı tarafa ve dolayısıyla aslında çocuğuna zehir etmek nedendir ki? Hayat bu kadar uzun mu ki? Aynen şu an yaşadığım durum şudur ki; Yaşadığımız bu kötü dialoglardan ötürü Eski eşimin hayatındaki kişinin kim olduğunu ne olduğunu hiç bilmiyorum, duyduğum şeyler ise maalesef güzel şeyler değil, etrafındaki herkes ortak dostlarımız bile şaşkınlıklar içinde. ve ben dünyalar güzeli oğlumu mahmeke kararıyla 2 ay babasına göndereceğim ama ona nasıl bakılacak ve kim bakacak bilemeyeceğim. Neden çünkü biz artık hiç konuşmuyoruz ya da konuşamıyoruz. mail yazarak sordum oğlumun gününün nasıl geçeceğini ama, henüz cevap gelmedi belki de cavp vermiycek ve sanane diycek her zamanki gibi. Şimdi ben de göndermiyeyim mi yani çocuğumu babasına bu durumda, hukuku mu, ilam kararını mı çiğneyeyim? Ama insanın içinden bu duygular geliyor Suat Bey? Alttan alabilmek nereye kadar mümkün? Her an kötü ve uzlaşmanın uzaktan yakınından geçmeyen bir insanı nereye kadar alttan alabilirsiniz ki?Elimden geldiğince yapıyorum inanın ki, sadece çocuğumla ilgili habersiz kalmamak adına, öfke düşmanlık, kadınlık ,insanlık her türlü duygumu bastırarak üstelik. Sizin bildiğiniz daha iyi bir formül varsa söyleyin lütfen. Benle aynı şeyleri yaşayan hanımlara belki faydası olur. Bende hem içimi döktüm hem de benle aynı şeyleri yaşayan eminim ki binlerce hemcinsimle duygularımı paylaşmış oldum sanırım. Teşekkürler ederim. Sevgi ve selamlar.

Sayın Konuk,

Alıntısını yaptığım bölüm anlatmak istediklerime çok güzel bir örnek oldu.

Alıntı: Şimdi ben de göndermiyeyim mi yani çocuğumu babasına bu durumda, hukuku mu, ilam kararını mı çiğneyeyim?

Çocuğu göndermişsiniz ve göndermeye devam edeceğinize inanıyorum. Ama diyelim ki, yapılan haksızlıklara isyan edip, eski eşinizin canını acıtmak için çocuğunuzu göndermediniz. Kimi cezalandırmış olacaksınız? Bence çocuğu cezalandıracaksınız. Sanırım henüz 4 yaşında bir erkek çocuk. Kişiliğinin gelişmeye başladığı çağlar yani babaya en çok gereksinimi olduğu dönem. Yeni arkadaşınızın ona çok iyi davrandığını yazmışsınız. Bu durum, çocuk ve sizin için büyük şanstır. Ancak, anne-babanın yerini kimse dolduramaz. Dolayısıyla ısrarla söylüyorum taraflar boşandıktan sonra 10-15 yıl sonrasını düşünmelidir. Ne demek istediğimi o zaman anlayacaksınız. Umarım herşey olumlu olur.

Bu arada, çocuğu kişisel ilişki günleri göndermemek suçtur. Velayetin değiştirilmesi için de önemli bir sebeptir.

THS forumlarında okuyorsunuzdur. Boşandıktan sonra çocuğu ile hiç ilgilenmeyen, mahkeme kararındaki kişisel ilişki günlerine hiç uymayan babalar var. Eski eşiniz hiç olmazsa çocukla ilgilenmektedir. Bu yönüyle teselli bulun.

Alıntı: her ne kadar minicik bir bebeğin tüm bu çarpışmalarda suçunun olmadığını bilse de, canı yanan kadın ve insan tarafım, ister istemez bir intikam duygusuyla çarpmaya başlıyor.

Mesele her şeye rağmen alttan alabilmek. Emin olun ki, bir müddet sonra size karşı yapılan tacizler, tehditler bitecektir. 80 yaşındaki ilkokul yüzü bile görmemiş annemden geçen gün şöyle bir söz duydum: Tek kişi ile kavga olmaz. Karşı taraf sizinle kavga etmekten yorulacaktır. Ancak siz, sert tepki verdikçe o istediğini alacaktır. Kavga hep sıcak kalacaktır. Nedense bazı erkekler, boşansalar da(yeni bir ilişki içine girseler bile) eski eşlerine hala karısıymış gibi davranmaya bayılırlar.

Alıntı: ve ben dünyalar güzeli oğlumu mahmeke kararıyla 2 ay babasına göndereceğim ama ona nasıl bakılacak ve kim bakacak bilemeyeceğim.

Çocuğunuza kötü davranılıyorsa(Kanıtlamak koşuluyla) kişisel ilişkinin yeniden düzenlenmesini talep edebilirsiniz. Ortak tanıdıklarınızdan bilgi alabilirsiniz.

Alıntı: Sizin bildiğiniz daha iyi bir formül varsa söyleyin lütfen. Benle aynı şeyleri yaşayan hanımlara belki faydası olur.

Formül altta yazdıklarınızda saklı:

Alıntı: Kısacık bir hayatta, bitmiş ilişkilerdeki hesaplaşmaları bırakmayarak bugünü hem kendine hem de karşı tarafa ve dolayısıyla aslında çocuğuna zehir etmek nedendir ki? Hayat bu kadar uzun mu ki?

Alıntı: Bende hem içimi döktüm hem de benle aynı şeyleri yaşayan eminim ki binlerce hemcinsimle duygularımı paylaşmış oldum sanırım.

Galiba ben de doluymuşum. Ben hep çocuklardan yana oldum. Madem onlar bizim ve bu ülkenin geleceği...Önce onlara sahip çıkılmalı, daha sonra onlar bize sahip çıkmalı. Medyada görev yaptığınızı yazmışsınız. O halde benden daha iyi bilirsiniz ki; anne-baba şefkati, disiplini, ilgisi görmeyen çocukların başına neler gelmektedir. O çocuklar için yine en çok kimler üzülmektedir. Anne ve babalar... O halde herkes üzerine düşeni yapmalı.

Sevgiyle kalın.