Hasan Bey'in acısından daha büyük bir acı olabilir mi, bilmiyorum.

Ancak kendisi ve ailesiyle tanışmış biri olarak bu acıyı taşımalarındaki vakara tanık oldum. Bu, çok az bulunan birşeydir. Tüm ailenin önünde saygıyla eğilmek gerek. Kızlarının adına kurulan kütüphane gerçekten örnek olacak bir davranış.

Bazı insanlar acılarına saplanıp kalırlar, Hasan Bey ve ailesi gibi bazı insanlar ise acılarını asaletle taşımayı becerirler.

Ne söylesem eksik kalacak...