Irz dümanı erkekler.


ADVERTISEMENT


Bu tartışmayı oldukça ilginç bulduğumu öncelikle ifade etmek isterim.
Ve bir başka düşüncemi de ifade etmek isterim ki birlikte olmak istemeyen eş
dahi olsa buna saygı gösterilmelidir. Aksi halde bunun bir müeyyidesi
olmalıdır.
Ancak grupdaki bir kısım arkadaşların yaklaşımına da anlam vermekte güçlük
çekmekteyim. Merak ettiklerim şunlar;
-Rıza dışı ilişkide sokaktaki kişi ile hayatı paylaşmak için yola çıkılmış
kişinin fiili aynı kefede mi yorumlanmalı?
-Bu kişi kadın yada erkek olan eşin sokaktaki herhangi bir kişiden hiç mi
farkı yoktur?
-Yani evli olan herkes evinde potansiyel bir ırz düşmanı ile birlikte
yaşıyor olması fikri acaba ne kadar sağlıklı? Kişinin evlilik ile eşinden
beklentileri ve evliliği yorumlamasında sağlık belirtisimidir?
-Evlilikler veya bununla ilgili yasalar bu şekildeki sağlıksız beklentilere
göre mi yoksa daha "olması gereken"e göre mi yapılandırılmalıdır?

Madem bu kadar eşitlikçiyiz
-Neden erkek istemediği hallerde kadının "israrı" ceza hukuku konusu
edilmez? Pasif duruma düşen erkeler seks kölesimi? (Bunun uçuk olduğunu
söylemek mümkün değil silahlı bir gurup kadının erkek kaçırdığı sadece
basına yansıyanı)
-Kadın veya erkeğin evlilik içerisinde her işi ama her şeyi istekle
yaptığını söylemenin ham hayal olduğunu düşünüyorum. Burada esas olanın
"paylaşma" yani "isteği" veya "istememeyi" dahi paylaşama özverisi olduğunu
düşünmekteyim.
-Özellikle eşin (kocanın demiyorum) sokaktaki bir kişiyle aynı kefede
yorumlanması evlilik olgusunun aslında fikren olmadığına işaret ettiği
kanaati uyandırmaktadır. Dolayısıyla bu yasaların da bu zihniyetle
yapılandırılması bir arkadaşın yazdığı gibi (bu elbise) sizi
yönlendirecektir.

Önemle takrar etmek isterim ki rıza dışında özellikle şiddet kullanarak
birlikteliğin muhakkak bir müeyyidesi olmalı. Ama bu eşi "ırz düşmanı"
olarak niteleyecek boyutta olmamalı. Ayrıca bu işin faillerinin sadece
erkekler olduğunu peşinen kabul etmenin de doğru olduğunu düşünmemekteyim.
Nasıl ki bu toplum sokakta karısını başkasının kolunda görenin "boşanırsın
olur biter" olgunluğunu kabul ediyorsa bu eylemin de en azından "boşanmaya"
sebep olabilecek sonuçlarını kabul edebileceğini düşünüyorum. Ama eşini
potansiyel ırz düşmanı, sadist manyaklar olarak gören yaklaşımın da doğru
olmadığını düşünüyorum.

İyi bayramlar dileğimle.

Av. Ali Yaşar ÜNLÜTÜRK
İstanbul Barosu