1.Avukatlık; paraya ihtiyaç duymayanların para kazanılabileceği bir serbest meslektir.

2.Avukatlığın “…her türlü hukuki mesele ve anlaşmazlıkların adalet ve hakkaniyete uygun olarak çözümlenmesini ve hukuk kurallarının tam olarak uygulanmasını” sağlamak amacı (Av.K.m.2) ancak paraya ihtiyaç duyulmadığında gerçekleştirilebilir.

3.Vekil-avukat, vekâletname kapsamında müvekkilin yasal amacına hizmetle yükümlü ve sınırlıdır.

4.Özellikleri yasasa belirtilmiş olan anonim şirketlerle yapı kooperatiflerinin sözleşmeli avukat bulundurmaları zorunluluğu (Av.K.m.35/3), avukatın para kazanmasına engeldir.

5.Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi (AAÜT) yalnızca mahkemelerde ve icra dairelerinde geçerli olmalıdır.
Tarifeye göre belirlenecek ücretin vekil-avukata ait olması (Av.K.m.164/5);“hukuki yardımının karşılığı olan meblağı veya değeri ifade” eden avukatlık ücreti tanımına (Av.K.m.164/1) aykırı ve vekil-avukatın aleyhinedir.

6.Vekil-avukat, yargılama giderlerine dahil ve müvekkile ait olması gereken “tarife ücretini”, sunduğu hizmetin karşılığını belirlerken dikkate almak zorunda bırakılmamalıdır.