Başıma gelen bir olayı paylaşmak istiyorum.
Buğün davalı vekili olduğum dosyanın duruşmasını beklerken , davacının tenıkları ile karşılaştım. Davacı tanıkları halen davalı işyerinde çalışmaları ve Kurum avukatı olmam sebebi ile aynı zamanda mesai arkadaşım oldukları için sohbet ettik. Bu arada tanımadığım bir bayan da yanımızda oturmakta ve bizi dinlemekteydi. Hiç şüphelenmedim. Tanıklar , tanıklık yapmak istemediklerini bana sordular. Ben de benim yerimde asıl davacının avukatı olmalı o cevaplamalı bunu dedim. İsterlerse tanıklıktan vazgeçebileceklerini hiç beyanda da bulunmayacaklarını söyledim. Davacı asilin fazla mesai talebi üzerine de gerçekler ne ise o şekilde konuştuk. Sonrasında davacı asil gelince yanımızda oturan bayanın davacı taraf avukatı olduğu anladım. MEğer tüm konuşmaları kayda almış ve hakkımda suç duyurusnda bulunacakmış! Konuşmanın içeriğinde bir suç unsuru olmasa bile bir meslektaşımın şeytanın avukatlığına soyunması ne derece etik.
Bir de tanıklardan biri tam anlamı ile onun lehine tanıklık yaptı. Ancak bir tanık olay tarihinde işyerinde olmadığı için tanıklıktan çekildi.