Aslında yorumları okurken aklıma birbirimizin kuyusunu kazdığımız gelmiyor değil.Bu meslekte türlü zorluklarla karşılaşıyoruz memurundan savcısına hakiminden kalemdekilere ama nedense meslektaşımıza yapılan müdahelelri kalemde de olsak icradad olsak gülerek seyrediyoruz. Neden çünkü haciz önce benim olsun kalemde önce benim işim görülsünde gerisi önemli değil.Ancak kuyruk acısı çekersek aklımız başımıza gelir belkide gelmez.

Bu yazım meslektaşlarıma bir sitemdir evet. Türkiye de birbirini gözetmeyen bir meslek grubu varsa oda en başta avukatlar yani bizleriz.Bunları yazarken çokmu mutluyum bilakis değilim üzülerek yazıyorum.

yorumları okudukça başından olay geçen meslektaşımızın genç olmasından hatta yaptığı hatalar yüzünden nerdeyse suçlu duruma düşmesinden derin üzüntü duydum.Genç olabilir hata da yapabilir ama her durumda meslektaşımıza bir çıkar yol bulmak ona sahiplenmek olmalıdır paydamız hatası varsada bu şekilde üstüne gitmemeliyiz.

Kısaca düşüncem Türkiye de saygınlığını giderek kaybeden bu güzide mesleğe saygınlığını kazandıracak olanlar yine bizleriz.Bunu hep beraber kolkola birbirimizle savaşarak değil bizlerle savaşanlarla(savaşmak mecazi) gerçekleştirmeliyiz.

Ne acıdır ki avukatın kendinden başka dostu yok halbuki en iyi dostu samimi geçmişi olmasada bütün avukatlar olmalı..Saygılar..