Benzer bir konudaki araştıma sebebiyle bu başlık altındaki soruyu gördüm ve aradan yıllar geçmiş olsa da bu soruya cevap yazarak düzeltme ihtiyacı duydum.
Öncelikle belirtmek gerekir ki haklı sebeple fesih ve derhal fesih diye bir ayrım asla söz konusu değildir. İşveren tarafından iş akdi yasal olarak feshedilecekse bu 2 türlü olabilir: birincisi geçerli nedenle fesih (İş K m. 17-21), ikincisi ise haklı nedenle derhal fesihtir. Görüldüğü üzere haklı nedenle fesih ve derhal fesih diye bir ayrım söz konusu olmayıp, bunlar bir bütün olarak haklı nedenle derhal fesihtir. İş K m. 25'te yazılı hallerden biri gerçekleşmişse, işveren bu durumu öğrendiği günden başlayarak 6 iş günü ve herhalde fiilin gerçekleşmesinden itibaren 1 yıl geçtikten sonra haklı nedenle derhal fesih hakkını kullanamaz. Anlaşılacağı gibi bu sürelerin niteliği hak düşürücüdür. İş K md 25'e dayalı fesihlerde, işveren kıdem tazminatı ödemeyecektir.

Geçerli nedenle fesih, bir diğer ifadeyle süreli fesih ve sonuçları ise İş K 17 vd maddelerde düzenlenmiştir. Özet olarak işveren,
1)Durumu (işçinin kıdemine göre değişen bir süre önceden) işçiye bildirmeli,
2)İşyeri iş güvencesi hükümlerine tabi ise (30 ve daha fazla işçi, en az 6 aylık kıdem, belirsiz süreli iş sözleşmesi) geçerli bir sebebe (işçinin yeterliliği/davranışları yada işletmenin, işyerinin veya işin gerekleri) dayanmalı
3)Fesih bildirimini yazılı olarak yapmalı
4)Fesih sebebini açık ve kesin bir şekilde belirtmeli
5)İşçinin yeterliliği/davranışlarına dayanan fesihte işçinin savunması alınmış olmalı
6)İşletmenin, işyerinin veya işin gereklerine dayanan fesihte, feshe son çare olarak başvurmalıdır.
Bu şartlara uygun olarak işçinin iş akdi işveren tarafından feshedilirse, işçi kıdem tazminatına hak kazanacaktır.