Üniversite yıllarında en büyük hayalim savcı olmaktı.Taki staja başlayıp savcılıkta otopsiye girene kadar.O gün bana göre olmadığını anladım savcılığın.Ailemede ben sınava girmekten vazgeçtim savcılık yapamam dedim.Tabi bizimkilerde benim kızım savcı olacak diye öyle bir şartlanmış ki.Çok ısrar ettiler.Yapma kızım etme kızım sana çok yakışır diye.Evin tek şımarığı olarak ben de amcamların yanında:
-Siz hava atacaksınız diye ben ölü kesemem dedim.
Sonradan çok ayıp ettiğimi anladım gönüllerini aldım)))