Alıntı: Yazan Av.Mehmet Saim Dikici Çünkü ilgili maddede bir kimsenin, - somut bir fiil veya olgu isnat etmek suretiyle, - ya da yakıştırmalarda bulunmak suretiyle - Veya sövmek suretiyle bir başkasının onur, şeref veya saygınlığını rencide etmek gerekir ki hakaret suçu düşünülebilsin.

Kanunun aradığı koşul yerine gelmiş bence:
Somut bir fiil veya olgu: ''Kadın olmak'' tır.

‘’Kadın olmak’’ tek başına aşağılayıcı değil ama onur, şeref ve saygınlığını rencide edebilecek nitelikte söylenirse aşağılayıcı kabul edilir. Hakaret suçunu değerlendirirken hakim önce mağdura, sonra sanığa bakmalıdır:

- Hakim mağdura isnat edilen olguya bakmamalı; mağdurun rencide olmasına bakmalıdır.

Örneğin mübaşir kadın avukata ‘’Kadın! Kadın! Vekaletnamen nerede?’’ derse avukat kadın olsa da ‘’onur, şeref ve saygınlığı rencide’’ olur.

- Hakim sanığın kastına bakmalıdır. Sanığın hakaret kastı, sözcüğün cümle içinde kullanılmasından ve tavrından anlaşılabilir.

Özetle, ‘’onur, şeref ve saygınlığını rencide edebilecek nitelikte’’ bir sözcük ‘’melek’’ de olsa hakaret oluşturur kanısındayım.

Hakaret suçu sözcüklerde değil, aşağılayıcı tavırda aranmalıdır. (Ama ne olursa olsun, içtihat aranmamalıdır. )