Güneş Doğdu Ve Battı
Güneşin yuvası
Kedersiz,dertsiz,sessiz
Doğduğu tepelerin arkası.

Sanki bizi gözetlercesine
Dolaşır tepemizde bir adam her gün
Sıcak kanlı ve işsiz.

Günlerin dertlerini teker teker
Kara boncuk gibi dizer
Işıktan saçının tellerine.

Binbir dertle,mihnetle
Ağırlaşan bu adam
Artık duramaz üstte.
Yavaş yavaş alçalır
Batıdaki tepelere.

Kan ağlar bu anda güneş
Gözünden dökülen kanlar
Kızıllık saçar ortaya.
Guruba bakanlar
Hâlini görür ve anlar...

Nasıl kan ağlamasın?
Türlü dert ve belâyla
Gömülür batı tepelerinin arkasına.

Kıskanırdım önce ben
Batıdaki tepeleri.
Hoşuma giderdi rengi ama
Anlamazdım gurubun renginden.
Şimdi biliyorum artık
Battığı tepelerin arkası
Kasvetli ve dertli,
Güneş burda dertler anası.
Gecenin sessizliğine dertler dağılırken
Kaybolur güneşteki analık,
Herşeyi örter bir anda
Ağır ağır basan karanlık.

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.