sarf kararı alamak veya alamamak kişisel tercihlerdir, sarf kararının alınmakta olması eylem sürecinin başarısızlığa uğraması ve veya bu kadar uzun sürmesinin sebebi olarak görmek mantığa ve yaşanmakta olan gerçeklikleri aykırılık teşkil etmektedir. Bu nedenle eyleme bir etkisi olmayan sarf kararlarının alınması durumunda her meslektaşımız kendi özgür iradesiyle ve kanunların kendine tanıdığı yetkiler kapsamında sarf kararlarını ister alır ister almaz. Herkez düşüncesinde özgürdür ancak önyargılarla hareket edilerek sarf kararı alan meslektaşlarımızın TESLİMİYETÇİLİK gibi insan onuruna yakışmayan ve hiç bir meslektaşımızın kabul edemeyeceği bir konuma sokulması doğru bir durum değildir. Sanmayın ki sarf kararı alan meslektaşlarımızın savcıların kapısında el pençe durarak sarf kararlarını aldıklarını, pekala meslek onuruna yakışan bir duruş sergileyerek de sarf kararlarının alınabilir. Kimse kimsenin düşüncesini kabul etmek veya yaptıklarını tasvip etmek zorunda değildir, ancak insana saygı gereği düşünceye ve fikirlere saygı duymak sizin düşüncenize göre davranmayanları da TESLİMİYETÇİLİK gibi ağır suçlar isnat etmemek gerekir... saygılarımla