1.Eser Sözleşmesinden doğan uyuşmazlıkların tahkim yoluyla çözümlenebilmesi de mümkündür (HMK.m.412-1). Yargıtay, sözleşmede maddi hukuk kurallarının uygulanacağına ilişkin açık bir düzenleme bulunmadığı takdirde, uyuşmazlığın hak ve nesafet kuralları içinde çözümlenmesini öngörmektedir (HGK.E.2005/15-728,K. 2006/1,T. 25.1.2006).

2.İçtihadı Birleştirme Kararları benzer hukukî konularda Yargıtay Genel Kurullarını, dairelerini ve adliye mahkemelerini bağlar (Yargıtay K.m.45-5). “ …bağlayıcılık yönünden ‘Tevhidi İçtihat kararı’ ile kanun hükmü arasında hiçbir ‘değer farkı’ yoktur.”

3.Maddi hukuk kuralları - Hak ve nesafet kuralları – Kıyas

4.İçtihat Uyuşmazlığı – İBK. (E. 1983/3,K. 1984/1,T. 25.1.1984)
a.HGK. (6.10.1982, E.1982/15-356, K.1982/817) = BK.m.106-108 (ani edimli sözleşme)
b.15. HD. = BK.360. (işin ayıplı tamamlanması) (TBK.m.475) madde kıyas yoluyla uygulanmalı
c.İBK= Ani Edimli Sözleşme (TBK.m.126) + TMK.m.2

5.SORU:

Alıntı: İBGK'nun kararında KKİS'ni "sürekli edimli sözleşme" olarak kabulü ve bu kararın açıkladığım şekilde hâlen geçerliğini koruması TBK m.126'daki yeni düzenleme sonucu KKİS açısından bazı sorunlara da gebe durumdadır (diye düşünüyorum ).

Görüş:

1.Tahkim = Hak ve nesafet kuralları

2.Dava = Maddi Hukuk (TBK.m.126) + TMK.m.2 = İBK.

Alıntı: Bu bağlamda -sizce- KKİS, sürekli edimli sözleşme olarak kabul edilebilir mi/edilmeli midir? İBGK'nun bu kabulünü; sadece İBGK'nun somut olayı değerlendirme biçimine has yol bulma çabası olarak kabul edip o noktada bırakmalı mıyız? Veya...? Buradan yola çıksak...?

Görüş:

1.KKİS.’nin “sürekli edimli sözleşme” olarak kabulünden (İBK.den) dönülmesini gerektirecek zorlayıcı bir neden olduğunu – en azından şimdilik-düşünmüyorum.

2.Odak noktasının iş (arsa) sahibi olduğu kabulünden hareketle ve yüklenici yönünden –gerektiğinde- TMK.m.2’ye de dayanılabileceğine göre…

6.“Veya…?” ile başlayan görüşlerinizi dinlemeye hazırım.

Saygı ile