Çocukluğumuzda anlatılan, Kaf dağı ardında,
beyaz pelerinli bir devdi sevgi,
adım adım koştuk ardından,
o kaçtı biz kovaladık ardından,
çocukluğumuzda attığımız şen bir kahkahaydı hepsi,
şimdi ne o yüzümüzdeki tebessüm
ne de sıcacık gülüşler kaldı,
baktım da aynaya dün,
nasıl da çizgileri derin izleriyle perçinlemiş
sanki yüreğimin derinliklerine kadar inmiş
hoyrat kavisleri,
Çocukluğumuzda kalmış
sanki asırlar öncesi,
o tertemiz bekleyişler,
o umut dolu seslenişler,
sererek beyaz inci desenli ipek pelerinini,
selamlayarak ,
sessizce
kayboldu sanki kaf dağının efsunlu
geçitlerinden..