evindeki kafesde,
kuşuna yem olsaydım...
tavşan kanı çayında,
tavında dem olsaydım.

gözünün bebeğinde,
kaybolup gitmek varmış.
sanki tüm varlığımı,
bir umutsuzluk sarmış.

yazıp anlatsam desem.
kalem ve kağıt susar.
sanki gizemli bir güç,
ruhumu tutar asar...

kilitlenmiş kalmışım.
nerede gizlenmişsem?
derin manası vardır...
Türkçemle sözlenmişsem....

seni anlatıyorum,
Türkçeme her bir fasıl,
kanatılmakta ruhum,
anlatılmaz ki nasıl?...

akdevrim.istanbul