Çoğu insan kaybetmeden anlayamaz.

Bazı insanlar ise bunu görür ve kaybetmemek için çabaladıkça karşıdaki de kendini bir şey sanır.

Başını çektikçe çeker.

Kaf dağında sanır kendini.

Ama insan içindeki güzelliği yansıttığı kişiye ben senin için değil kendi sevdiğim kişi bunu hakediyor diye yapıyorsam bu senin değerinden değil benimkinden derse o zaman artık ot mu yer, otta mı bulamaz belli olmaz.

Derler ya ama ben seni seviyorum. Sevme kardeşim beni. Önce kendini sev. Kendini sevebiliyorsan ben de seni severim demek geliyor insanın içinden.

Şunu unutmamak gerekir.kendini sevmeyi becerebilen muhakkak sevilecek insana da değer vermeyi biliyordur.

Boşver.....

Kendini sevmeyeni biz niye sevelim ki?

Ne de olsa o başkası.