Merak ve her duyduğuna ve okuduğuna inanmamak:
Sizi bilmem ama ben güvendiğim yerlerden duyduğum ve okuduğum şeylere inanırım; Çünkü bu güvendiğim yerlerin belirli bir konuda herhangi bir fikir sahibi olmadan önce o konuyu enine boyuna araştırdıklarına inanırım ve inanmak isterim. Kısaca belirtmek gerekirse güven duyguma layık oldukları konusunda onlara bir güvenim vardır. Bu inanmadan dolayı da söylediklerini ve yazdıklarını doğru olarak kabul ederim. Bu güven duygusuna rağmen bazı şeyleri daha detaylı olarak kavrayabilmek için güvendiğim kişi ve yerlerden duyduklarımın ve okuduklarımın kaynaklarını araştırırım arada sırada.

Türk Hukununda zina konusunu araştırırken yargımızın güvenirliliği sorunu ile karşılaştım.

Bilindiği gibi eski ceza kanununun erkeğin ve kadının zinasını suç olarak nitelendiren 440 ve 441 maddelerini Anayasa Mahkemesi erkek ve kadın arasında eşitlik ilkesine uymayan bir uyguılamaya yol açtıkları gerekçesi ile iptal etmişti. Kanun koyucu bu iki maddenin iptal edilmesi ile oluşan boşluğu yeni bir düzenleme ile doldurmadığı için de zina Türk Yasalarına göre suç değil. Suç olmayan bu fiili Yargıtay haksız fiil olarak nitelendiriyor, bundan birkaç sene önce ‘böyle bir uygulama sadece Endonezya’da olur bizde olmaz’ diyenlerin ağızlarını hayretten bir karış açık bırakacak bir gerekçe ile.

Suç olmayan bir fiil hangi hukuki gerekçe ile haksız fiil olarak nitelendirilir konusu beni meraklandırdığı için Anayasa Mahkemesi’nin sözü geçen maddelerinin gerekçelerini okudum. Buyrun kısa bir alıntıyı beraberce okuyalım:

ANAYASA MAHKEMESİ KARARI

Esas Sayısı : 1996/15
Karar Sayısı : 1996/34
Karar Günü : 23.9.1996

İTİRAZ YOLUNA BAŞVURAN : Şabanözü Asliye Ceza Mahkemesi
İTİRAZIN KONUSU : 1.3.1926 günlü, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 441. maddesinin, Anayasa’nın 10. maddesine aykırılığı savıyla iptali istemidir.
I- OLAY
Zina Suçu sanıklarının Türk Ceza Kanunu’nun 441. ve 442. maddeleri uyarınca ayrı ayrı cezalandırılmaları için açılan kamu davasına bakan Mahkeme, savcılığın Anayasa’ya aykırılık savının ciddî olduğu kanısına vararak TCK’nun 441. maddesinin iptali istemiyle Anayasa Mahkemesi’ne başvurmuştur.
II- İTİRAZIN GEREKÇESİ
Mahkeme’nin başvuru kararındaki gerekçesi şöyledir :
............TCK’nun uygulamasında, Anayasamızda herkes dil, din, ırk, mezhep ve özellikle cinsiyet yönünden kanunlar önünde eşittir, buna rağmen zina suçu açısından sanık konumunda olan erkek’in suçun unsurlarının oluşmasında sanıklara göre daha ayrıcalıklı ve daha korunulan konumda bulunması Anayasamızın 10. maddesinde düzenlenen eşitlik ilkesine aykırıdır. Bu durum ve tipik fiilin bu şekilde cezaya bağlanması, ceza normu açısından da doğru değildir. Alman Ceza Kanununun 172. ve İsviçre Ceza Kanununun 214. maddelerinde karı ve kocanın zina suçunun unsurları açısından eşitlik ilkesini benimsemiş olması TCK’nun da düzenlenen zina suçlarının mevcut hali ile mukayeseli hukukta tasvip göremeyeceğinin açıkca delilidir. .............
Kararın tamamı için link:
http://www.anayasa.gov.tr/eskisite/K...6/K1996-34.htm

Şabanözü Asliye Ceza Mahkemesi itirazına gerekçe olarak Alman Ceza Kanu’nun 172. Ve İsviçre Ceza Kanunu’nun 214. Maddelerini gösteriyor ve bu maddelerin karı ve kocanın zina suçunun unsurları açısından eşitlik ilkesini benimsemiş olduklarını belirtiyor. Anayasa Mahkemesi’nin kararında bu gerekçelere bir atıfta bulunduğunu göremedim. Mahkeme bu gerekçeleri doğru olarak kabul ediyor anlaşılan.

Gelelim benim Türk Yargısı’nın güvenirliğine olan güven duygumun sarsılmasına.
Önce İsviçre:
Soru: İsviçre’de zina suç mu gerçekten?
Cevap: İsviçre Ceza Kanunu’nda zinanın suç olduğuna dair bir düzenleme yok.
Soru: Nedir peki bu sözü geçen 214. Madde.
Cevap: İsviçre Ceza Kanunu’unda 214. Madde diye bir madde yok. Sözü geçen madde 23. Haziran 1989 tarihinde iptal edilmiş ve aradan yedi seneden fazla bir zaman geçtiği halde bizim mahkemelerimiz bu iptalden habersiz!

Almanya:
Soru: Almanya’da zina suç mu peki?
Cevap: Hayır zina Alman yasalarına göre suç değil.
Soru: bu 172. madde nedir peki?
Cevap: Alman Ceza Yasası’nın 172. maddesi çifte evliliği düzenliyor. Evli bir kişinin eşi dışındaki bir kimse ile evliymiş gibi beraber yaşamasını değil, resmi daireler önünde ikinci bir evlilik muamelesi yapmasını düzenliyor madde.

Güven konusunu burada kesiyorum.
Bu forumdaki tartışma ile ilgili bir çıkmazım.
Birbiri ile evli olan bir erkek ve bir kadın aynı anda birbirilerini aldattılar diyelim. Ve durumu öğerndiklerinde her ikisi de hemen mahkemeye koşup diğerine karşı tazminat davası açtı diyelim.
Evlilik birliğine sadakatsızlıktan dolayı her ikisinin de tazminat ödeme ve tazminat isteme hakkı doğmuş olur mu?

Saygılarımla