karanlıkta bile görünen
renkleri toplasam ve senin
resmini yapabilsem duvarlara
ya da sözcükleri şimdiye dek
tatmadıkları bir güzellikte
getirebilsem biraraya
ya da daha olası şeyler
örneğin öpebilsem yarıgecede
yanağından, bölmeden uykunu
ve perdeyi aralayıp
yol versem ayışığına

oysa gece ve yalnızlıktır
yaşanan, bir uzak kentte
öpüşlerin düşlerde
tutsak edilmiş gözlerinin ışıltısı
ve ben martılarla kucaklaşmaktan
ve kürek çekmekten bir varılmaz kıyıya
yorgun düşmüşüm, yine de
çığlığım yarıyor karton coğrafyasını onların:
özlem adındır, sevgi adındır
ve adım gibi biliyorum ki
aşk adındır senin

(1987)