Bu örnek olgudan hareketle bazı çıkarımlarda bulunacaksak, genelleştirmeler konusunda dikkatli olmakta yarar var diye düşünüyorum.
Genelde yararlılık ilkesinin, hele ki ölümcül vakalarda, acil durumlarda, öncelikli olması gerektiğine katılıyorum. Ama en azından nakil bekleyen hastanın zarar görmeyeceği sınırlar içinde alınabilecek bazı önlemler varsa alınmalıdır.
Vaka bir cinayet ise ve örneğin;katilin yakalanması, başka cinayetlerin önüne geçebilecekse, diğer insanların zarar görmemesi açısından "adalet ilkesi"ni hesaba katmadan doğrudan bir kenara atamayız.

Savcının beklenmemesi kolayca kötüye kullanılabilir. Sorumlu tutulmayacağını bilen bir hekim örneğin bir töre cinayeti ile tek kurşunla kafasından vurulan bir genç kızın ölümünü organlarını bağışlayarak örtbas etmek isteyen bir aileye bilerek/bilmeyerek yardımcı olabilir.
Hekimin sadece nakil yapacağı hastayı düşünmesi anlaşılabilir bir şey olsa da, daha yukarıdan bakılınca ciddi toplumsal zararların engellenebileceği durumlar da olabileceğini de varsaymak zorundayız.
Etik ilkelerden hangisinin öne çıkarılacağı biraz da somut durumun somut çözümlemesini gerektiriyor.
Bu konunun gerçekten bir yönetmelikle düzenlenmesi gerekiyor. Ancak böyle bir yönetmelik dikkatle hazırlanmalıdır. Sanırım böyle bir yönetmeliğin hazırlanması yasanın hazırlanmasından daha zor olacaktır. İlerde çıkacak olası hukuki sorunların baştan önüne geçebilmek için konunun enine boyuna tartışılması gerekiyor.