BEN FARKLIYIM!
BEN BÜTÜN İNSANLARDAN FARKLIYIM!
Bütün insanların zaman zaman ya da sık sık böyle düşündüklerini ve bütün insanların farklı olduklarına inandığını düşünüyorum.
(İnsanları bir tek bilgi düzeylerinin biri birlerinden ayırt edebileceğini,hiç kimsenin dili,dini,mesleği, yaşam şekli,yaşam düzeyi vs. durumlarla diğerlerinden üstün olamayacağını düşünüyorum.) ( Yanlış anlaşılmaya karşı gardımı alayım da)
Bütün insanlar farklıdır,ikiz bile olsalar duygu,düşünce,davranışları farklılık gösterir.
Bazı duygu ve düşünceler aynı gibi olsa da, duyguların dışa vurumu da farklılık gösterebilir.
Bu da kişilik,kendine güven, karşındakine güven,duygusallık vs. bir sürü şeyle orantılı…
Sadece ikili ilişkilerde değil genel hayatta da bu böyle ...
Bazı insanlar etrafındaki insanların her şeyini kıskanır,bazısı sevgisini,bazısı başka şeyleri…
Ben geçen gün sayın Armağan Konyalı nın “merhaba”diyen dostunu kıskandım.O dost ben olmak isterdim.
En sevdiğim ve şu an hayatta olmayan arkadaşımın kızı olacağını öğrendiğimde onu da kıskanmıştım.Ama o kıskançlığı yaşarken kıskançlığıma rağmen onu çok seviyordum.
Bu sevgimi azaltmadı,değiştirmedi…
….Yok bu kıskançlığımı yazmayacağım.
…………Yok yok, bunu da yazmayacağım…
Bazı insanlar aşkı,aşk acısını yoğun hisseder ve yaşar, bazıları tam tersine her şeyi kolay atlatabilir.
Ben kadınların bu duyguları daha yoğun yaşadığını düşünüyorum ama bu kadınlar arasında bile bir çok farklılık gösterebilir.
Bu yüzden “kadınlar neden kıskanç””aşk nedir ne değildir” vs. türündeki soruların tam bir cevabı ve ilişkilerdeki sorunların tam çözümü olmayacağını düşünüyorum.
İnsanlar gibi ilişkilerde farklıdır...Ve bütün sevgi ve emeğe rağmen bir ilişki bitmişse bunu sorgulamak boşuna...
Kıskançlık insani bir duygudur ve bütün insanlarda yoğunluğu farklı olsa da kıskançlık olduğunu düşünüyorum.
Kadınlar ya da erkekler kıskançtır diye bir genelleme de yapılamayacağını düşünüyorum.
İkili ilişkilerdeki kıskançlık durumunda ise;
Söyleyeceklerim çok farklı şeyler değilmiş aslında.
Bende kıskançlığın zerresi yok diyene inanmam.
Dozu ve olayların yaşanış şekli kişiden kişiye değişebilir…
Ama sonuçta herkeste az veya çok kıskançlık vardır.
Ve öğrendim ki;
İnsanın kötü durumların,kötü sonların farkında olup ta, kendisine bile söylemekten korkup, kötü giden veya çoktan biten şeyleri inatla ardı sıra sürüklemeye çalışmasından daha kötü bir şey yokmuş,
Bu insanın kendisine anlamsız yere eziyet etmesinden başka bir şey değilmiş...
Diye düşünüyorum.