Değerli katılımcılar,
görüşlerinizi ilgiyle okudum. Ancak meslekte hayal kırıklığına uğramış bir meslektaşınız olarak yine de önümü görememekteyim.
Ben altı yıldır avukatlık mesleğinde başarının ölçüsünün ne olduğunu çözemedim.Başarı acaba dava kazanmak mıdır.Yoksa başarı her yolu mübah sayarak müvekkili memnun etmek midir...!
Veya bir avukat için en önemli başarı para kazanmak mıdır...?
Yozlaşmanın sebebi, peşpeşe açılan ve kalitesi düşmüş fakülteler,yetersiz Avukatlık yasası veya pek çok etken olabilir.Sebebleri tüm meslektaşlarım bilmekte,zikretmekte ancak birlikte hareket etmek yerine" bana dokunmayan yılan bin yaşasın " düsturundan hareket edenler çocunlukta olduğu için çözüm bulunamamaktadır.
Bir avukat,dava alırken hukuk kuralları,bilgisi ve tecrübesi ile en azından davanın izleyeceği muhtemel yol ve netice hakkında fikir sahibi olur.Veya en azında olmalıdır.Ancak kanunları keyfi uygulamada pervasızlık sergileyen bazı hakim ve savcıların sayesinde çoğunlukla mümkün olamıyor.
Bana mesleğe ilk başladığımda yanında staj yaptığım avukatım tarafından söylenen en önemli söz " asla hakim ve savcılarla sürtüşme" olmuştu.Hukuk, kurallar bütünü ise o kurallar bütünü içinde bir olaya uygulanacak yöntem ve o yöntemle elde edilmesi beklenen doğru tek ise bu kuralları uygulanak ve adaletin tecellisini sağlayacak hakim ve savcıların çok yüksek vasıflara sahip olması gerekir.

Ekmeğin aslanın ağzında görüldüğü bu dönemde,mesleğini onuru ile yapmaya çalışan pek çok meslektaşım benim gibi bu keyfiliklerden zarar görmüştür.Ben her ne kadar önümü göremesemde,Avukatlık mesleğinin,gönül veren avukatlar tarafından meslek kurallarının ve dayanışmanın tam olarak uygulandığı,hakim ve savcılar tarafından keyfiliklerin yapılmadığı,başarının para kazanmayla veya hukuk dışı yolların kullanılarakta olsa dava kazanma ile değil,mevcut kanunlar çerçevesinde bilimsel dayanağı olan neticeler ile başarı kabul edilmesini arzuluyorum. Ve bekliyorum. Saygılarımla.