*1940'lardan aktarılan bir anı: yaşlıca bir rum kadıncağız sanık kürsüsünde durmaktadır. duruşma uzadıkça uzar. kadıncağız şişmanlığın ve yaşı nedeniyle, mahalle karısı misali, tanık kürsüsüne yaslanıp belini bükerek ağırlığını bir tarafa vererek durur.
hakim: "hanım düzgün dur!" (sertliğiyle bilinen bir hakimdir) beş dakika sonra kadıncağız dikilmekten yine yorulur, bu sefer ağırlığı öbür tarafa vererek bükük durur.
hakim: "hanım düzgün dur!" kadıncağız tekrar toparlanır. bu olay birkaç kere tekrarlar. en sonunda hakim yine: "hanım düzgün dur!" dediğince kadıncağız lafı patlatır:
- a yeter bea! mahkeme mi yapiyoruz, fotogıraf mi çektiriyoruz?