Ben de yorum yapan çoğu üye gibi aramanın kanuni dayanağının olmadığı görüşündeyim. Kanunda hangi halde arama yapılabileceği belirtilmiştir ve bunun oldukça istisnai bir hal olduğu anlaşılmaktadır. Kuralın istisnası ancak kanuni bir dayanağa başvurarak gerçekleştirilebilir. Kaldı ki bu yasa yanlış ya da mantığa ters dahi olsa. Hukuk devleti olabilmemiz ve kanunlara ve dolayısıyla yargıya güveni sağlayabilmemiz için hukuk kurallarına istisnasız en ince ayrıntısına kadar dikkat edilmesi gerekir. Aksi takdirde hangi kanunun ne derece uygulama göreceği gibi bir durum ortaya çıkar ve buna karar verecek bir makam yoktur. Yani uzun lafın kısası bariz bir keyfi tutumdur. Bunun böyle olduğu hakimler ve savcıların üstünün aranmasına dair kanun maddesinde de aynı niteikte bir düzenleme olmasına rağmen bu uygulamanın hakimler ve savcılara uygulanmayıp avukatlara uygulanmasından anlaşılır. Yargının temel taşlarından olan avukatlık mesleğine karşı incitici bir harekettir, gereğinin yapılması gerekir...