Merhabalar,adli tıp dersi birçok kişinin ilgisini çeker bence korksada çeker..velhasıl benimde ilgimi çok çekiyordu. derste tepe gözle gösterilen resimler hayli ilginç olmakla beraber iğrençtide..sadece otopsi resimleri değil, kırıcı ve kesici alet yaralamaları, ateşli silah yaralanmaları ile ilgili resimler de çok ilginç ve aydaıydı bence..bir bayan olarak silahla ilgilenmeme ve savcılık düşünmeme rağmen bir av tüfeğiyle ateş edilmişse yaranın genişliğine göre ortalama kaç metreden ateş edilmiş olabileceğini tahmin edebilirim mesela zira mesafe arttıkça yaranın çapı büyürmüş.. bunun yanında dersten utandığımız anlarda cinsel suçlar kısmıydı.sayın çalıkuşu kamuranın "ders güzel bir derstir, ve hatta PROFESYONEL OLARAK BAKMANIZI İCAP ETTİRİR HAYATA, şöyle düşüneceksiniz, demek ki bizim meslekte UTANMA işi bizim yapmamamız gereken bir şeydir.. YANİ NASIL Kİ DOKTOR HAYATTAKİ DİĞER KİŞİLER GİBİ HASTADAN KAÇAMAZ İSE BİZLERDE HAYAT GERÇEKLERİNDEN KAÇAMAYIZ AKSİNE BU DURUMLARI NORMAL/OLAGAN GÖRMEK ZORUNDAYIZ DÜŞÜNCESİ HAKİM OLMALI AKLIMIZA." cümleleri çok doğru olmakla birlikte biz bunu öğrenciliğin verdiği havailikle idrak edemiyorduk o zamanlar, malum herşeyi ti' ye alma güdüsü daha fazla oluyor o zamanlar. ne zaman ki bu işin içine girip çalışmaya başladım ve insanların hayatıyla uğraşmanın ne kadar ağır bir yük olduğunu gördüm artık ti' ye almak bi taraf başkalarının derdine dertlenir oldum..her neyse konumuz otopsiydi.. asıl mesele olan otopsiye gelince canlı canlı 6 otopsi izleme şansım oldu. hocamızın ilgisi ve bizimde merakımız sayesinde derslerin bitmesine yakın cerrahpaşa adli tıp kurumunda otopsiye gitmiştik. hayatımda unutamayacağım anlardan biridir.aynen filmlerde olduğu gibi bodrum kat morg ve otopsi yapılan yer. oraya indik ve hepimizi bone ve galoş verdiler,kapıdan girip uzayan koridorun sonunda kasap giyinişli dolaşan insanları gördüğüm anda ve o malum kötü kokuyu duymaya başladığım anda kalbim nasıl çarpıyordu anlatamam. ilerledikçe ve ölüleri yatırdıkları mermerleri görmeye başaldıkça refleks olarak gözümü kapatıyordum.neyse uzatmayayım sara hastası genç bir bayan, av tüfeğiyle vurulmuş bir adam, beyin kanaması geçirmiş orta yaşlarda bir bay, yanarak ölmüş bir bay...vs vs.. hepsinin tek tek içinin açıldığını izledik. ilk başta çok kötü hissediyorsun kendini ama zamanla orda yatanın inan olduğunu unutuyorsun gerçekten garip bir duygu bu, bir anlamda hayatın gerçeklerinden biri maalesef...bu gördüklerimden sonra allah herkese şaibesiz sağlıklı bir ölüm versin diyorum..